Osy i szerszenie należą do rodziny osowatych (Vespidae). Dorosły szerszeń europejski (Vespa crabo) jest długości maksymalnie około 3-4 cm. To największy przedstawiciel tej rodziny w Europie Środkowej. Ich ubarwienie bywa zróżnicowane – zmienne w zależności od regionu. Typowy jest czarny tułów w rude plamy i żółty odwłok w czarne pasy. W przeciwieństwie do pszczół, osy i szerszenie mogą żądlić wielokrotnie, ponieważ nie mają tylu zadziorów w żądle. Są to drapieżnie, wszystkożerne owady, głównie żywią się innymi owadami, owocami i sokami drzew. Występują w pobliżu terenów zamieszkałych przez ludzi. Wczesną wiosną szerszenie budują gniazda tworzone z resztek próchniejącego drewna i śliny. Zakładają je często w pniach drzew, domkach dla ptaków, w elewacjach budynków i dachach. Gdy temperatura w ciągu dnia nie przekracza 10 stopni, ich aktywność ustępuje.
Osy (Vespula) występują pospolicie w miastach, na ich obrzeżach, w ogrodach i lasach. Ich ciało ma maksymalnie około 2 cm długości. Jest czarno-żółtego ubarwienia z charakterystycznym przewężeniem między tułowiem a odwłokiem. Osy żywią się innymi owadami (muchami, komarami, pszczołami) oraz owocami i sokami drzew. Gniazda bardzo często są zakładane w ziemi oraz w dziurach w budynkach, w dachach i w drzewach.
